Dünya'nın farklı bölgeleri, çeşitli coğrafi özelliklere sahip olduklarından her bölge kendine özgü iklim özellikleri geliştirmiştir. Bazı bölgelerde yüzlerce kilometrelik sahaları etkileyen büyük iklim grupları bulunmaktadır. Bu geniş çaplı iklim türlerine makroklima denir. Makroklima iklimler içinde ise yerel farklılıklar gösteren, özel koşullara sahip iklim alanları vardır. Bu tür iklimler mikroklima olarak adlandırılır. Mikroklima iklimlerine örnek olarak, Iğdır'da pamuk tarımı yapılması ve Rize'de turunçgil yetiştirilmesi gösterilebilir. Dünya İklim Haritaları hazırlanırken, mikroklima iklimler baz alınmaz; makroklima iklimlere göre haritalar oluşturulur ve iklim kuşakları belirlenir.

Dünya iklim haritasında, sıcak iklimler arasında ekvatoral iklim önemli bir yer tutar. Ekvatoral iklim, 10 derece kuzey ve güney enlemleri arasında görülür. Özellikle Amazon, Kongo havzaları, Malezya, Endonezya, Filipinler, Papua Yeni Gine gibi bölgelerde etkilidir. Konveksiyon iklimleri, ısınan havaların yükselerek soğuması ile oluşur ve ekinoks tarihlerinde maksimum düzeye ulaşır. Ekvatoral iklimlerde genel olarak sıcaklık ve nem oranı yüksektir. Ekvator ikliminin yaygın olarak görüldüğü yerler arasında Afrika, Kongo Havzası, Endonezya adaları ve Gine Körfezi kıyıları bulunmaktadır.

Ekvatoral bölgelerde, 1000 metre altındaki alanlarda sık sık orman örtüleri, makiler, bataklıklar, yüksek sıcaklıklar, nem, buharlaşmalar ve yağışlar sebebiyle nüfus yoğunluğu genellikle düşüktür. Muson iklimi ise muson rüzgarlarının etkili olduğu güney ve güneydoğu Asya bölgelerinde yaygındır. Avustralya'nın kuzeyinde ve doğu Afrika'da, özellikle Madagaskar adasında da muson iklimi etkisini gösterir.

Çöl iklimleri, sıcak ve kurak koşullarıyla bilinir. Sıcaklık dereceleri oldukça yüksektir ve yağış miktarları yok denecek kadar azdır, genellikle 130 milimetrenin altındadır. Bunaltıcı ve kavurucu sıcaklıklar, çöl bölgelerinde yağış eksikliğinden kaynaklanan kuraklığı ön planda tutar. Çöl iklimlerinde nem oranı çok düşüktür ve belirli yağışlar yoktur. Çöl fırtınaları hortum şeklinde olabilir. Çöl ikliminin doğal bitki örtüsü kurak, ot ve çalılardan oluşur. Kaktüsler yağmur sularını gövdelerinde biriktirdikleri için çöl ikliminde yaygın olarak yetişir. Sıcaklık farkları belirgindir ve bu durum kayaların fiziksel olarak parçalanmasına yol açar. Vahalar, akarsu boylarında ve büyük su kaynakları yanında gelişmiştir. Çöl iklimlerinin görüldüğü yerler arasında Arabistan, Meksika çölleri, Kaliforniya, Kolorado ve Fas gibi bölgeler bulunmaktadır.