Topografya, vadi, dağ ve tepe gibi yüzeylerin fiziksel özelliklerini gösterir. Bir kara parçasının doğal engebe ve özelliklerinin kağıt üzerine çizilmesidir. Topografya, yer kabuğunun yüzeyinin harita üzerinde çeşitli şekil ve çizgilerle gösterilmesidir. Bu, bir arazi yüzeyinin doğal ve yapay ayrıntılarının meydana getirdiği haritadır. Topografya, şeklin harita ve tablo şeklinde gösterilmesi ile ilgili ölçme, hesap ve çizim işlemlerini kapsar. Topografyanın tarihi 17. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Yol, baraj ve bina gibi yapıların araziye uygulanabilmesi için topografyanın bilinmesi gerekmektedir.

Topoğrafya, arazi üzerinde istenen hassasiyete bağlı olarak katılaşım veya sedimenter adı verilen düşey ve yatay açılar ile uzaklıkların ölçülmesiyle belirlenir. Düşey doğrultuda kesit ölçümleri için nivo adı verilen aletler kullanılır. Topografik ölçümlerde kenar uzunluğu beş yüz ile bin metreye kadar olan nirengi ağı belirlenir ve bu poligonun köşelerinin birbirine göre konumları tespit edilir. Daha sonra topografyası verilecek arazi parçasına ait karakteristik noktalar, istasyon noktalarının konumları bu poligona bağlanarak belirlenir. Arazi ölçümlerinin yapılmasından sonra kağıt üzerine işleme geçilir. Eş yükselti eğrileri çizilerek arazinin yüzey şekli ve üzerindeki ayrıntılar belirlenir.

Topografya haritası, yeryüzünde bulunan deniz seviyesine göre aynı yükseklikte olan noktaları birleştiren eş yükselti eğrileri vasıtasıyla gösteren haritalara denir. Topografya haritaları, arazinin fizyolojik özellikleri, ana jeolojik yapısı ve morfolojik unsurlar hakkında bilgi edinmemizi sağlar. Bu haritalar, birçok haritanın yapılmasına temel teşkil eder. Topografya haritalarının en önemli özelliği eş yükselti eğrilerinin haritaların ölçeklerine göre değişmesidir.

İzohips, yani eş yükselti eğrileri topografya haritasında çok önemlidir. İzohipslerin sıklaştığı yerlerde eğim ve yükseklik birdenbire artar. Ova yüzeyinde izohipsler çok seyrek olarak görülürken, dağlık alanlarda çok sık olarak geçer. İzohipslerin dışbükey olarak resmettiği alanlar yamaçları, birikinti konilerini ve burunları gösterir. İçbükey olarak uzandığı yerler ise vadileri ve olukları işaret eder. İzohipslerin daire veya elips şeklinde olduğu sahalar tepeleri, okla gösterilen sahalar ise çukur alanları temsil eder.

Topografya sayesinde herhangi bir bölgenin kağıt üzerine dağları, tepeleri, ovaları, nehirleri, akarsuları, fay dikliği veya falezlerin mevcudiyeti bire bir şekilde çizilebilir. Topografya haritaları, ileriye dönük mühendislik alanında olsun, diğer alanlarda olsun insanlara yol gösterici olur.

Topografya haritaları çeşitli alanlarda kullanılır:

Topografya haritaları, bu alanlarda detaylı bilgi sunarak projelerin daha verimli ve güvenli bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlar. Ayrıca, doğal afetlerin etkilerini azaltmak için de kullanılabilir. Örneğin, sel tehlikesi olan bölgelerin belirlenmesi ve bu alanlarda gerekli önlemlerin alınması için topografya haritalarından yararlanılır.